امواج زندگی حتی اگه تو را به ته دریا میبرد با آغوش باز پذیرا باش

دلم تنگ است ٬ دلم میسوزد از باغی که میسوزد .

نه دیداری ٬ نه بیداری ٬ نه دستی از سر یاری

آفتاب پنجره را میشناسد ٬ حتی اگر بسته باشد

مهتاب به دیدارم میآید حتی اگر خسته باشد

آرزو هایم زیر انبوهی از خاكستر

هنوز نفس می كشد

هنوز شعله ورند

هر دم به بهانه ای تو را یاد کنم / افسرده دلم را به یاد تو شاد کنم

گل نیست چنین سرکش و رعنا که توئی / مه نیست بدین گونه فریبا که توئی

در عشق تو از بس که خروش آوردیم

دریای سپهر را به جوش آوردیم

چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت

تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست . . .

اگر دریای دل آبی ست ٬ توئی فانوس شبهایش

اگر حرفی زدم از گل ٬ توئی مفهوم معنایش . . .

اندر دل من بدین عیانی که تویی

وز دیده من بدین نهانی که تویی

وصاف ترا وصف نداند کردن

می خور که به زیر گل بسی خواهی خفت

بی مونس و بی رفیق و بی همدم و جفت

زنهار به کس مگو تو این راز نهفت

خودم افتخار میکنم ٬ چون قلب کسی را تسخیر کرده ام که هنوز

ای عشق مرا به شطّ خون خواهی بُرد

چون قیس به وادی جنون خواهی بُرد

فرهاد صفت در آرزویی شیرین

خدایم ای خدایم ای خدایم / صدایت میکنم بشنو صدایم